Gece tüm gürültüleri uyutmuştu koynunda.
Ortalık sakindi. Lakin sabaha akan o demde her şey her zaman olduğu gibi kalmaz, sessizlik bozulabilirdi.
Uzun zamandır aynı rüyayı görüyordu düş sahibi. O yağmurlu soğuk gecede gölgesinin yanında uzanan gölgeyi tanımaya çalışıyordu. Vakitsiz uyanışlar gölgenin kimlik tespitine engel oluyordu. Her seferinde eksik kalan rüya tamamlanma tutkusuyla geceleri yeniden sahne alıyordu zihninde.
Huzurlu ve ılık bir sonbahar gecesiydi.Yine ninnilerle ve masallarla uyutulmuştu gürültüler gecenin kucağında saçları okşanarak.
Değişmeyen rüyasını göreceğinden hiç kuşkusu yoktu yastığa başını koyarken. Bu defa rüyada görülen gölge yüzünü düş sahibine göstermiş ve tüm gürültülerin uyanmasına sebep olmuştu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder